Werken & Australië
Zoals jullie weten zitten wij in Port Macquarie. We hebben het erg getroffen met het hostel en met de eigenaren hiervan.We zijn hier eigenlijk meteen al begonnen met werken. Voor Eveline was er een baan in het hostel zelf en voor Friso was er een baan voor in de bouw.Nu we erbijna 2 weken zijn hebben de eigenaren ons een baan aangeboden voor langere tijd. We worden namelijk de hostelmanagers. Op doordeweekse avonden en het weekend gaan wij het hostel runnen. Hiernaast blijft Friso nog weldoordeweeks werken aan de renovatie van het huis van de eigenaren en werkt hij ook af en toe in de tuin wat hij erg leuk vindt. Lekker bezig zijn in de natuur hier en ervan genieten met alle mooie geluiden die daarbij horen. Waar je wel voor op moet passen als je in de tuin werkt zijn alle gevaarlijke dieren die je tegen kan komen dus het is oppassen geblazen
5 maanden in het jaar kan je veel walvissen zien hier in Port Macquarie, dit komt door de migratie van de walvissen die allemaal naar het noorden trekken om te paren. Wij hebben een walvistocht gemaakt dit was erg gaaf. De tocht duurde anderhalf uur en we zijn op open zee op zoek gegaan naar walvissen. Dolfijnen waren in grote getalen aanwezig en er waren ook veel walvissen. Op nog geen 10 meter afstand konden we ze bewonderen. Ze zijn enorm! Dit was weer een mooie ervaring!
We gaan ook eensproberen om wat filmpjes te posten op ons reislog.
See ya
Back in Australia
We zijn alweer een tijdje terug in Australie en het bevalt ons prima. We hebben Nieuw zeeland achter ons gelaten en hebben daar een prachtige tijd gehad maar omdat we geen werkvisum hebben voor Nieuw zeeland was het na 2 maanden goed om door te gaan.
Terug in Australie hebben we de 1e Week doorgebracht in Sydney, in de wijk Kings cross. Het hippe gedeelte met veel uitgaansgelegenheden. Toen we op onze eerste avond hier door de wijk gingen lopen kwamen we alleen maar hoeren en junkies tegen. Het straatbeeld was dus niet echt gezellig. Toen we 's avonds met onze neuzen in de Lonely Planet zaten bleek dat deze wijk het Red Light District is, dus dat verklaarde een hoop.
In Sydney is erg veel te zien, dus we hebben de week goed benut. We hebben natuurlijk het beroemde Opera House en Harbour Bridge bezocht. Ook zijn we naar het Australian Museum geweest. Dit was erg interessant. Hier waren veel dieren te zien ook voor de dieren waar je voor moet oppassen hier in Australie, zoals de giftige en ook dodelijke spinnen en slangen. In Austalie leven 25 slangen soorten en 20 hiervan zijn giftig en soms zelfs dodelijk.
We hebben veel tijd doorgebracht in de Royal Botanic Gardens. Dit park is erg groot en heel mooi, een leuke plek om je dag door te brengen. Je komt hier veel verschillende vogel soorten tegen, zoals Kakatoes en papegaaien. Friso is onze vogelman en kreeg het dus voor elkaar om maar liefst 20 Kakatoes en papegaaien om zich heen te verzamelen. Ze maakten allemaal ruzie om op zijn armen, nek en rugzak te zitten. Dit ziet er erg leuk uit op de film. Eveline bleef op gepaste afstand, want zoals veel van jullie weten is zij soms nogal bang voor vogels.
We verbleven tijdens onze week in Sydney in Eva's Backpackers. Een mooi hostel 20 minuten van het centrum met een dakterras dat uitzicht geeft op de schitterende skyline.
Tijdens onze reis door Australie maken wij gebruik van de Greyhound. Dit is de meest gebruikte en ook een van de weinige busorganisaties die door heel Australie rijden. Het is erg verschillend van de Kiwi Experience waar we gebruik van maakte in Nieuw-Zeeland maar deze bus past beter bij ons.
Onze reis hebben we vervolgd naar het kustplaatsje Port Macquarie na een busreis van 7 ½ uur. Het hostel is een van de oudste huizen in Port, het is een groot gezellig huis, het is niet zo´n backpackers fabriek waar we ook al een paar keer in zijn geweest.
Het is een echte Australische plaats, we hebben hier alles wat we nodig hebben. Zonsondergang met kangaroo´s, bomen met Koala´s en als we naar een van de vele stranden gaan die hier zijn kan je de dolfijnen zien spelen in de golven en in de verte grote walvissen zien zwemmen.
Wij wandelen dagelijks door de Kooloongbung Creek, een nature reserve met mangrove. Je kan hier mooie wandelingen maken en het ligt ook nog eens naast het hostel. Hier kan je vroeg in de morgen Waterdragon´s zien, en overdag slapen hier ongeveer 30.000 flying foxes, grote vleermuizen. Als ze je eenmaal door hebben beginnen ze allemaal te krijsen, mooi om te zien en om te horen!
Voor grote spinnen moet je ook niet bang zijn want die zitten hier genoeg. We hebben in het hostel ook een huis spin genaamd ‘George'. Het is een grote Huntsman spider, zijn niet giftig maar wel heeeeel groot J maar hij doet goed zijn best en eet al het ongedierte op.
We zetten er snel weer wat op!
Take care..
P.s. Reacties zijn altijd leuk en welkom!
Christchurch
Aangekomen in Christchurch. We hadden al veel verhalen gehoord van andere reizigers en ook onze buschauffeur vertelde dat er vrij weinig meer aan was. Toch hadden wij besloten om er langer dan 1 dag te blijven, tijd zat. Van het centrum van de stad is niks meer over door de aardbeving van anderhalf jaar geleden. Op de plattegrond van de stad is het centrum aangemerkt als ‘the red zone', iets wat voor ons heel bekend voorkwam als in verschillende zombiefilms en computer games. Het centrum is omringd door bouwhekken en je mag er niet in. Gebouwen staan op instorten, wegen zitten vol gaten en scheuren. De aardbeving die heeft plaatsgevonden was erg onverwachts want de breuklijn onder Christchurch was niet bekend. Wetenschappers dachten dat de aardbeving in Wellington zou plaatsvinden, het kwam dus als een grote verrassing. De opbouw van de stad gaat gestaag. Dit komt door de vele aardbevingen en naschokken die plaatsvinden. Onze 1e dag in Christchurch werd de stad getroffen door een aardbeving, 5.2 op de schaal van Richter. Vrij zwaar dus. We waren in het hostel en het hele hostel ging heen en weer, een rare gewaarwording maar wel spannend ( en achteraf leuk! )
South Island, de westkust tot aan Queenstown
Het is alweer een tijdje geleden dat we een verhaal hebben gepost op ons reislog. Jullie zullen je wel afvragen waarom komen er geen verhalen meer? Waarom geen foto's? Het antwoord is heel simpel
Het Zuider eiland heeft de minste populatie aan mensen. We komen dan ook in plaatsen waar eigenlijk helemaal niks is. Als er dan internet is waar je gebruik van kan maken, dan is het heel duur en vaak heel traag. Aangezien het internet niet zoals thuis is en je daar een foto upload in een enkele seconden, duurt het hier vaak 10 min. Dit is heel irritant en duur! Nu hebben we eindelijk gratis wifi, internet blijft traag we zijn bijna anderhalf uur bezig geweest om deze nieuwe foto's te uploaden!Tot zover het internet.....
Het Noorder eiland hebben we verlaten vanuit Wellington met de Ferry. De overtocht duurde ongeveer 3 ½ uur. Als je last hebt van zeeziekte is het geen fijne boot want de boot deint erg heen en weer. Ze zijn hier goed op voorbereid want overal hangen spuugzakjes. Gelukkig heb ik zeebenen en lag Eef lekker te knorren in de lounge dankzij het reispilletje!
De tocht ging door de Malborough Sounds, prachtige natuur, helder blauw water en dolfijnen die met de ferry meezwemmen.
Onze 1e stop was in de plaats Nelson. Dit was een optional stop en hier zijn we uitgestapt. Nelson heeft 40.000 inwoners en is daarmee de grootste plaats op het Zuider eiland. We hadden weer een beetje vreemde ervaring met het hostel. Het was mooi en goed geregeld maar er waren ook longterm stay bewoners. Dit waren Parolees, rechtstreeks uit de gevangenis, al was het er wel gezellig en we konden het goed met ze vinden.
We vervolgde onze weg naar Kaiteriterie, het enige wat er is is een hostel en een strand. Vanuit daar kan je tochten maken naar het Abel Tasman National Park. Helaas zat het weer niet echt mee en hebben we dat overgeslagen. Vanuit hier zijn we doorgereisd naar de plaatsen Westport, Lake Mahinapua, Franz Josef en Wanaka.
In Westport heeft Eef paardgereden. Ze had hier een privé tocht en ging door prachtige natuur. Ze heeft daarna 3 dagen spierpijn gehad
Franz Josef staat bekend om de gletsjer, hier verdienen ze dan ook hun geld mee. Wij waren van plan om een gletsjer hike te maken, maar helaas door the global warming en de gletsjer die constant in beweging is was er nu een gat ontstaan en kon je er alleen nog maar komen per helikopter. De prijs voor de hike was dan ook met 200% gestegen. We hebben de gletsjer achter ons gelaten en zijn 2 dagen de regenwouden ingetrokken.
Omdat er verder vrij weinig te doen is in de avond ga je naar de bar. Dit is altijd erg gezellig en ontmoet je veel mensen. De avond in Franz Josef's bar was een goede, want Eef heeft met de bingo de hoofdprijs gewonnen, de A.J.Hackett Bridge Bungy! Worlds First bungy!
Wanaka is een mooi plaatsje bij Lake Wanaka, mooi voor wandelingen maar meer is er ook niet.
We zijn eindelijk aangekomen in Queenstown. Hier hebben we heel erg naar uitgekeken. Het is the adventure capital of New Zealand, alle extreme sporten kan je vanuit hier doen. In deze plaats blijven we dan ook meer dan een week.
Queenstown ligt aan Lake Wakatipu. Een prachtig meer van 87km lang en op plaatsen 370m diep.
Ideaal voor het vissen op forel en zalm. De 1e vistocht hebben we al achter de rug, 5 uur lang vissen met eigen boot en schipper met als resultaat vissen op prachtige locaties in the middle of nowhere zonder mensen en aan het eind van de dag een vers gevangen zalm op je bord! Wat wil je nog meer!
Zoals we hier zeggen: Eezypeezy bro!
The Tongariro Alpine Crossing
Afgelopen zondag was het zover. De dag dat wij de Tongariro Alpine Crossing gingen lopen, ook wel de 'Lord Of The Rings' Trail genoemd. Deze wandeling wordt zo genoemd, omdatde omgeving van Mt. Tongariro veel gebruikt is in de films.
Voor de wandeling staat 7 tot 8 uur. Dit is dus best een goede wandeling kunnen we zeggen. We zijn 's ochtends om 7.30 uur vanaf het beginpunt vertrokken. In het begin was de wandeling best gemakkelijk; veel vlakke stukken en af en toe een klim over de rotsen. Dit was erg goed te doen. Na een uur kwamen we aan bij het tweede deel van de tocht, deze wordt de Devil Staircase genoemd. Al gauw wisten we waarom. Dit was namelijk een klim van 1886m en het ging het grootste gedeelte steil omhoog. De meeste mensen ging deze klim niet echt gemakkelijk af en ook voor ons was het een uitdaging. Uiteindelijk duurde de klim bijna 2 uur. Maar met dezeklim hebben we welMt. Doom beklommen:) (uit Lord of the Rings). Op de top hadden we een prachtig uitzicht. We konden mijlen ver kijken. Dit was echt fantastisch.
Na 4uurwandelen en klimmen kwamen wegelukkig bij wat vlakkere stukken en konden we aan de afdaling gaan beginnen.Dit ging gelukkig wat gemakkelijkermaar toch is ook afdalen erg inpannend.Het eerste stuk van de afdaling was wel erg leuk. Hier ging het namelijk steil naar beneden en het was een grindpad dus het was lastig om naar beneden te komen maar niet voor ons. Wij gingen (op advies van Michael) skiënd naar beneden terwijl de meeste mensen op handen en voeten gingen. Na deze steile afdaling kwamen we aan bij de Emerald Lakes. Helder blauwe meren, deze waren prachtig.
Om 15.00 uur kwamen we aan bij het eindpunt. Uiteindelijk hebben we de tocht dus in 7,5 uur gelopen. Dit vonden we eigenlijk best wel goed van ons;) Het voelde wel echt geweldig dat het ons gelukt was om deze trail uit te lopen. Dit is namelijk niet iedereen gelukt.
We hebbennog wel een paar dagen gevoeld dat we deze'crossing' hebben gelopen.We hadden beide namelijk best spierpijn in de kuiten en de bovenbenen. Maar het was het zeker waard!!
The Northern Island
Hello Mates!
We zijn al een paar dagen aan het rondreizen door nieuw zeeland na ons warme welkom in Auckland! Deze trip doen we met de KiwiExperience, een leuke organisatie en vooral heel actief! Er zijn ontzettend veel activiteiten te doen hier en je ziet daarom heel veel! De Cave expedition in Waitomo was echt heel cool! Eveline gaat binnenkort te paard een tocht maken door de bergen en Friso gaat op open zee vissen, ookwel big game fishing genoemd en hoopt een zwaardvis van 200kg te vangen!
Het fijne is dat je zelf kan bepalen waar en wanneer je weer met de bus verder wil gaan, in de 1e groep met wie wij een paar dagen gereist hebben zijn we nu met een paar andere jongens en meiden in Rotorua achtergebleven. We zijn de enige nederlanders, het zijn over het algemeen alleen maar engelse en franse. Met de engelse en ieren hebben we het wel naar onze zin, hun accent is echt heel grappig.
De Maori cultuur is overal aanwezig en we vinden het erg interessant. Overal staan wel totempalen en heilige huizen van de Maori's. Je moet wel oppassen met in hun gezicht getattoeerde mannen in hun ogen aan te kijken, want het kan maar zo zijn dat ze bij een van de gevaarlijke gangs horen en daar moet je geen ruzie mee krijgen!
Als je van mountainbiken houdt zit je hier goed, wij gaan morgen een paar tracks door de bossen hier doen. Het zijn de beste mountainbike tracks van het land hier in Rotorua. De aardkorst in Rotorua is erg dun, er zijn maar weinig plekken waar dit voorkomt. Er zijn overal geothermical pools en wij hebben zelfs nu bij ons hostel een gratis spa! Het water wordt uit 40 meter diepte naar boven gepompt en is ongeveer 40 graden. Dit alles komt door de vulkanische activiteit op deze plek.
Foto's uploaden op de site is niet overal te doen omdat je vaak op openbare computers zit en de wifi is over algemeen heel duur en het gaat per mb's. Dus voor foto's zullen jullie geduld moeten hebben :)
The Lord of the rings films zijn hier ook heel erg aanwezig want de opnames voor de films zijn hier natuurlijk gemaakt. Wij hebben de kans om naar Hobbiton te gaan, waar net de opnames voor The Hobbit zijn afgerondmaar daar vertellen we later nog over. Een van de beste wandeltochten hier is de Tongariro crossing, een hike van 8 uur! En die schijnt aardig zwaar te zijn, we komen dan ook langs Mt. Doom, de berg die in de film is gebruikt.
Al met al hebben we het erg naar onze zin hier. We gaan nu naar onze ''Mates'' in het andere hostel en gaan naar de pub.
Cheers!
The Bug-Experience!
Even snel een verhaaltje tussendoor want we hebben ook nog maar 11 min. remaining in het internetcafe!
We zijn goed in Nieuw zeeland aangekomen, dus vrijdag de dertiende was zo erg nog niet ( dachten we )
Het hotel zag en ziet er nog steeds goed uit, ruime kamer en goede voorzieningen. We hadden het erg naar onze zin, de liquor store aan de overkant met eindelijk normale prijzen voor een pilsje.
Maar toen gingen we slapen. . . . . . . .
Eveline had een beestje op het bed zien lopen, en Friso dacht dat het allemaal wel mee viel..
totdat er nog een kwam, en nog een... en ze werden ook steeds groter.
Toen we uiteindelijk het kussen en de deken optilden zagen we er een heleboel, en in allerlei kleuren! De kamer was overgenomen door allerlei bed-bugs!!!
echt heel erg smerig!
gelukkig hebben we een andere kamer gekregen om half 2 's nachts, en wel de ensuite room met badkamer!!
We hopen dat jullie het een leuk verhaal vinden, onze ervaring was iets minder!
Tot snel!
See ya Tasmania, Kia ora New Zealand
Kia Ora!
Voor de nederlanders onder ons, Goedendag.
Onze dagen op het eiland Tasmanie zitten er bijna op. Vrijdag de 13e, vliegen we door naar Nieuw Zeeland. Hopen dat we in de lucht blijven;)
Zoals je kunt lezen hebben we onze bushwalk overleefd. We hebben in de korte tijd op Tasmanie erg veel gezien en gedaan. We zijn vanuit de hoofdstad Hobart op pad gegaan. We zijnde natuur in getrokken naar het Mount Field National Park en hebben we wat cultuur opgesnoven in Port Arthur. Dit is een dorp waar de engelse al hun convicts naar toe stuurden. Tasmanie werd ook wel het gevangenen-eiland genoemd. Een plek waar je in die jarenniet heen gestuurd wilde worden.
We hebben een bezoek gebracht aan het Tasmanian Devil Conservation Center.Dit is een quarantine zone waar dedevil ziekte, waaroverwe eerder hebben verteld, nog niet voorkomt.Hier word geprobeerd een gezonde populatie devils in stand te houden, dmv uitwisselings projecten met andere parken waar ook geen ziekte is.
De hostels waar we tot nu toe zijn geweest waren over het algemeen goed. Alleen het tweede hostel in Hobart waar we verbleven was 'crap'. In de kamer hing een bord met de tekst: ' When you leave the room, lock your door. When you enter the room, lock your door.' Dat zegt al erg veel over het soort hostel en het soort mensen. De mensen waren erg vies en raar. Achteraf bleek dat de asielzoekerscentra op Tasmanie overvol zitten en de overheid hen nu in goedkope hostels plaatst. Dit was dus ook het geval in dit hostel. Gelukkig hoefde we hier maar 1 nacht te slapen en gingen we daarna weer terug naar het veilige en gezellige St. Leonards Launceston.
We laten straks het mooie Tasmanie achter en gaan op weg naar Nieuw Zeeland. We zijn beide erg benieuwd naar dit land.
Haere Ra / See ya
Friso & Eveline